W tym dziale dostaniesz od nas naprawde dobre wskazowki jak i porady na temat Twojego poczatku dj-owania!;) (Mamy nadzieje ze sie przydadza!).

Czym jest scratch?:

Nazwa tego zajęcia pochodzi od angielskiego słowa „scratch”, czyli w tłumaczeniu drapać. Tak naprawdę jest to technika wydobywania dŸwięku pierwotnie za pomoca gramofonu i czarnej płyty, polegajaca na dowolnym przesuwaniu igły wzdłuż lub w poprzek płyty, co powoduje deformację nagranego dŸwięku. Technika tak się zmienia, że dzis żeby scratchować nie trzeba mieć już gramofonu, czasem wystarczy odtwarzacz CD. Przykładem może być Numark CDX – odtwarzacz, który odwzorowuje gramofon. Za posrednictwem jog’a, który wyglada jak talerz gramofonu z płytaa winylowa, można tworzyć scratche. Wróćmy na razie do „dawniejszych”, tradycyjnych metod scratchowania, czyli scratchu wykonywanego za pomoca gramofonu i płyty winylowej. Prócz adapterów, które sa tutaj niezbędne, najważniejszy jest system. Najpopularniejszymi igłami używanymi wœród DJ’i scratchujacych sa igły Shure M44-7. Sam gramofon zas musi posiadać napęd bezposredni, ponieważ nie ma możliwosci scratchu na adapterach o napędzie paskowym z prostych przyczyn: paski się rozciagaja i powoduje to „rozjeżdżanie się” talerza gdy kręcaca się płyta zostanie przytrzymana to minie dłuższa chwila nim płyta ruszy i powróci do swojej prędkosci. Następnym „przyrzadem” do tworzenia scratchy jest mikser - często jest to tak zwany battle mikser. Czyli dwu kanałowy mikser z regulacja krzywej cięcia crosa i linefaderów. Nowe technologie wciaż poprawiaja prace DJ’a, w tym wypadku produkcje crosfaderów się zmieniaja. To dobrze, ponieważ cros jest najczęsciej używanym potencjometrem podczas scratchu i łatwo można go „zajeŸdzić”. Dlatego też np. w mikserach firmy Vestax zastosowano fadery optyczne, które powoduja mniejsze tarcie, co skutecznie wydłuża żywotnosć takiego crosfadera. Wymyslono również fadery magneto-indukcyjne, czyli posiadajace magnes, który powoduje, że taki fader nie jest do zniszczenia, ponieważ nie występuje żaden rodzaj tarcia. Takie fadery posiadaja mixery firmy Rane (np. model TTM-56), czy też Pioneer (np. model DJM-707). Płyty winylowe używane do scratchowania również różnia się od pozostałych. Po pierwsze sa lżejsze. Normalna płyta, album muzyczny jest cięższy z tego względu, że rowki sa głębiej wyżłobione, co powoduje, że dŸwięk zapisany na takim vinylu jest jakosciowo lepszy. Płyty głównie używane do scratchu to tzw. break’i. Godnymi polecenia sa płyty z serii „Super set break’s”, na których znajduja się wszystkie podstawowe dŸwięki do scratchu. Powracajac do scratchu z CD. Scratch ten nie jest gorszy, lecz nie można zrobić tego co z vinylem. Główny powód to latencja - tzw. minimalny fragment, im mniejsza latencja tym lepiej dla CD z funkcja scratchu. Jednak podczas scratchowania z takowego sprzętu można usłyszeć małe przeskoki płyty. Wraz z rozwojem techniki turtablizm też się rozwinał i tak powstał final scratch. Najprosciej mówiac jest to urzadzenie, które za pomoca specjalnego oprogramowania pozwala na manipulowanie dŸwiękiem z komputera za posrednictwem gramofonu. Technik scratchu przyjmuje się, że teoretycznie jest około 200, lecz tak naprawdę technik jest tyle ilu DJ'i - każdy ma swój wypracowany styl.

Chciałbym przybliżyć tutaj kilka podstawowych scratchy i ich wykonanie:

Baby scratch - poruszanie płyta w przód i tył przy otwartym crossie.

Stab - scratch ten polega na tym, że gdy ruszasz płyta w przód cross jest otwarty, a gdy wracasz zamknięty. Wykonuje się go ruszajac szybko płyta do przodu, co powoduje wytwarzanie dŸwięku o wysokim tonie i jednoczesnie otwierajac cross na poczatku dŸwięku, gdy wracasz płyta na poczatek dŸwięku cross jest zamknięty.

Chops - ten scratch jest bardzo podobny do Stabów, tyle że nie popychasz płyty tylko zwyczajnie ja puszczasz. Cross otwierasz tylko gdy płyta idzie do przodu, cofanie jest wyciszone.

Tear scratch - przy otwartym crossie puszczasz płytę w przód, a gdy wracasz zatrzymujesz ja na moment w połowie dŸwięku, wracasz do poczatku i tak w kółko. Płytę można zatrzymywać również podczas grania do przodu.

Drag - nie jest typowym scratchem. Jest to raczej sposób, w jaki przesuwasz płytę w jedna stronę. Możesz ja przesuwać powoli, zwyczajnie puscić, przesunać bardzo szybko lub też stopniowo zwalniać albo przyspieszać. Drag polega na powolnym przesuwaniu płyty, co wytwarza ciekawie brzmiacy niski dŸwięk. Należy sobie wypracować swój własny, który podoba się Tobie najbardziej.

Transformer - polega na tym, że gdy wykonujesz Dragi w przód i w tył, raz wolniej raz szybciej tworzac zakręcone brzmienie, crossfader bardzo szybko i w stałym tempie otwiera się i zamyka tnac ten dŸwięk na krótkie kawałeczki. Tworzy to serie krótkich dŸwięków, których każdy ma inne brzmienie.

Program / CUBASE:

Po instalacji programu jest do wybory kilka możliwosci. "Empty", czyli to co będzie nas interesowało w pierwszej kolejnosci, "16 Track Midi Sequencer", czyli szesnastosladowy sequencer, "16 Track Sorround Mix", czyli szesnastosladowy mixer z możliwoscia wykorzystania dŸwięku przestrzennego, "24 Track Audio Recorder" jest to 24 sladowy rejestrator zewnętrznych Ÿródeł dŸwięku, "Music For Picture NTSC" oraz "Pal" służy do podkładów dŸwiękowych w teledyskach lub zdjęciach oraz "Stereo Mastering Setup", to już nie wymaga komentarza. Na poczatku wybieramy "New Project" następnie "Empty", następnie wybieramy miejsce, w którym nasz projekt będzie się zapisywał i zaczynamy zabawę. Jesli instalujecie wtyczki, to róbcie to tak, aby były one w głownym katalogu Cubase, jesli jest to wtyczka w postaci .dll niech również znajdzie się w głównym katalogu naszego programu. Najczęstszymi kanałami z jakich będziemy korzystać sa "Midi" oraz "Audio". Kanały dodajemy prawym przyciskiem myszy wybierajac opcję "Add Midi Track" lub "Add Audio Track". Aby dodać wtyczkę należy wcisnać F11 oraz wybrać z listy tę, która nas interesuje i umiescić ja w danym stelażu. Podczas tworzenia okreslonych zadań korzystamy z lokatorów (limiterów), które okreslaja nam długosć naszego projektu. Należy zwrócić uwagę na ustawienie lokatorów, w poprawnych ustawieniach zaznaczony obszar będzie miał kolor niebieski, w odwrotnych czerwony. Aby utworzyć zadanie należy kliknać dwukrotnie na zaznaczone niebieskie pole. Wybieramy instrument dla naszego zadania wciskajac "Show Inspector" pojawi się panel, dla którego zaznaczamy scieżkę naszego instrumentu, po czym wybieramy wtyczkę w zakładce "Out". Wybrane zadanie będziemy musieli edytować wstawiajac wartosci nutowe, posłuży nam do tego "Key Editor", który bardzo podobny istnieje również w FL Studio oraz Reason'ie. Uruchamiamy go klikajac dwukrotnie na utworzone wczesniej zadanie. Istnieja również inne edytory takie jak "Drum Editor", "Score Editor" lub "Open List Editor", można je otworzyć klikajac prawym przyciskiem myszy na zadanie i w zakładce "Midi" wybrać, którys z wyżej wymienionych edytorów. Do wpisywania wartosci nutowych używamy funkcji "Draw", czyli tzw. ołówka. Kolejna ważna funkcja Cubase sa kontrolery CC (Continues Controlers) odpowiedzialne za to, aby automatycznie bez naszej dodatkowej ingerencji tworzył się w danym odcinku efekt panoramy lub wyciszenie danego instrumentu. Jest to odpowiednik "Automation Edit" w Reason'ie. Istnieje 127 takich kontrolerów w Cubase, co daje nam wiele możliwosci jesli chodzi o efekty w tworzeniu muzyki. Do edycji kontrolera należy wcisnać prawy przycisk myszy na "Key Editor" i wybrać opcję "Create New Controler Line". Obszar kontrolera zostanie otwarty poniżej wartosci nutowych. W końcu funkcja, bez której nie istnieje żaden porzadny program do muzyki, czyli "Mikser". W Cubase jest on bardzo precyzyjny, a wykorzystujac wtyczki i filtry możemy zrobić wysokiej klasy mastering. Jesli chodzi o wyrenderowanie projektu, to klikamy na opcję "Export", pojawi się okno, w którym wybieramy parametry zapisu naszego dzieła, jak wiadomo najlepszy format to Wave, ponieważ nie obcina żadnych dŸwięków, ale decyzja należy do Was. Pamiętajmy, że prosta solucja pomoże nam na poczaatek, gdyż istnieje wiele kombinacji i możliwosci łaczenia funkcji Cubase z innymi programami poprzez kontroler "Re-Wire", jak i wykorzystanie filtrów, więc tworzac eksperymentujcie, a efekty moga być często pozytywnie zaskakujace. Mnogosć funkcji w Cubase SX pozwala na stworzenie wielu oryginalnych dŸwięków, sam mikser jest bardzo imponujacy, jesli chodzi o detale. Jesli nie stać Was na drogie instrumenty VST, to nie ma się czym przejmować, ponieważ w internecie dostępne sa darmowe wtyczki oraz filtry, które często bywaja lepsze od płatnych i maja szersze zastosowanie. Krótko o wymaganiach sprzętowych. Cubase jest dosć wymagajacy, więc 512MB RAM to własciwie podstawa, zaryzykowałbym nawet stwierdzenie, że 1024MB RAM byłoby wskazane, co do procesora, to minimum jedno gigowy procesor, co do karty dŸwiękowej nie ma okreslonych wymagań, jednak to wszystko zależy od tego jak chcecie słyszeć dany utwór, więc jako minimum zalecam Sound Blaster Live. Bardzo przydatna staje się karta graficzna z wyjsciem na dwa monitory, które w znaczny sposób ułatwiaja pracę nie tylko na Cubase, ale ogólnie przy tworzeniu muzyki. Na rynku Dostępna jest już od dłuższego czasu nowa wersja Cubase SX 3.0 jednak jest o wiele droższa i kosztuje około 2700zł. Jednak jest to oprogramowanie warte swojej ceny, gdyż otwiera ono wiele nowych możliwosci do pracy z dŸwiękiem.

1 | 2